Vandaag ‘vieren’ we het leven. Want precies vandaag is het vier jaar geleden dat mijn lieve man, toen nog vriend, een ongeluk kreeg. Het ongeluk dat ons leven veranderde, ons uiteindelijk nog dichter bij elkaar bracht en dat ons leerde gelukkig te zijn met kleine dingen. 

Klinkt allemaal heel dramatisch en dat was het ook. En soms nog wel. Want Jurgen loopt nog vaak tegen veel onbegrip aan. Mensen denken dat hij inmiddels weer aan het werk is. Of ze snappen niet wat hij er nou eigenlijk aan over heeft gehouden. Want laten we eerlijk zijn, je ziet toch nauwelijks iets?

Dat klopt. Aan zijn uiterlijk is nauwelijks op te maken dat hij in de nacht van 6 september frontaal tegen een boom aanreed. Daarbij zijn gezicht gedeeltelijk verbrijzelde en flink letsel op liep. Toch merkt hij hier nog dagelijks de gevolgen van. Deze blogpost wil ik gebruiken om ons verhaal te vertellen en om wat helderheid te scheppen voor mensen die niet altijd begrijpen wat hersenletsel inhoudt.

Jurgen twee weken voor het ongeluk, de laatste foto van zijn gezicht zoals voorheen.

Het (on)geluk

In de nacht van 6 september 2010 werd mijn nachtmerrie werkelijkheid. Politie aan de deur. Ik wist gelijk dat het foute boel was. Haastig pakte ik mijn spullen en werd ik door de agenten in een noodgang naar het VU gebracht. Niet wetende of ik Jurgen nog levend zou aantreffen. Hoewel ik altijd dacht totale paniek te ervaren, bleek het tegenovergestelde. Die nacht hebben meer dan 5 chirurgen hem geopereerd. Zijn voorhoofd werd hersteld met een stuk bot uit zijn heup en aan elkaar gezet met titanium platen en schroeven. Na 11 uur wachten, 11 helse uren die wel een week leken te duren, waren ze klaar. Pas een dag later werd Jurgen wakker. In paniek, ontredderd en in de veronderstelling dat hij morgen wel weer zou gaan werken. Hart voor de zaak, dat had ie. Toch ging dat niet zo eenvoudig. Uiteindelijk werd hij al na 11 dagen ontslagen uit het ziekenhuis (terwijl ze 6 weken en een revalidatie kliniek hadden voorspeld) en kon het echte revalideren pas echt beginnen.

Al die tijd was ik kalm, zat ik lange dagen aan zijn bed en kreeg ik beetje bij beetje mijn oude vriendje terug. Maar dan wel in een nieuw jasje, zoals hij zelf zo mooi zegt. Jurgen heeft veel geluk gehad. Inmiddels is dit dus 4 jaar geleden. Jurgen is hersteld zover mogelijk is met hersenletsel. En hoewel hij enorm is vooruit gegaan, is bepaalde schade blijvend.

Bijna een jaar later, samen in Brugge

Hersenletsel

Sinds 2010 kan Jurgen niet meer werken. Dit heeft te maken met het opgelopen hersenletsel. Een ernstige hersenkneuzing, herschudding en 2 bloedingen in de hersenen zorgen ervoor dat hij moeilijk prikkels kan verwerken en met moeite zijn concentratie kan vasthouden. Geluiden, gesprekken, bewegingen, beelden, worden langzamer weggezet in zijn hersenen en zorgen ervoor dat het spreekwoordelijke ’emmertje’ als snel overloopt. En eigenlijk altijd al vol is. Zo is hij snel vermoeid, prikkelbaar en kan hij zelfs letterlijk ziek worden bij vermoeidheid en overbelasting. Een etentje, verjaardag, bezoekje aan de supermarkt, alles is al snel te veel. Bovendien duurt het herstellen hiervan voor Jurgen veel langer dan voor gezonde mensen. Ook is het overmatig plannen en continu vragen om bevestiging iets wat hoort bij mensen die een ernstig trauma hebben opgelopen. Een verjaardag kan, maar dient dus gepland te worden zodat hij daarvan de rest van de week kan herstellen. Buiten gaan dit soort uitjes trouwens veel beter. Het geluid kan weg en Jurgen heeft letterlijk het gevoel van meer ruimte om zich heen. Bovendien kan hij er even weg, uit de situatie, zijn hoofd legen en opladen. Daarnaast ruikt en proeft Jurgen niets meer sinds het ongeluk. Hoewel dit verschrikkelijk lijkt, heeft hij met dit laatste heel goed leren om te gaan.

Afgelopen donderdag hebben wij de dag herdacht en de boom voorzien van een jasje voor de winter

Cognitie

Het gedeelte dat bij Jurgen aangetast is, is het cognitieve gedeelte links vooraan in de hersenen. ‘Concentratiestoornis, geheugenproblemen, vermoeidheid, minder snel denken, prikkelbaarheid. Het zijn enkele voorbeelden van cognitieve klachten die patiënten met hersenletsel kunnen ervaren. Deze gevolgen kunnen soms wel maanden of jaren na een hersenletsel duidelijk worden’. Vrienden en familie zullen dan ook beamen dat hij enorm veranderd is sindsdien. Vooral qua innerlijk. Natuurlijk ook door het meegemaakte, maar nog extra door het letterlijke letsel daar. Als je opzoekt waar men last van kan hebben met cognitieve problemen, dan is het een wonder dat Jurgen nog zo goed, snel kan reageren, niet vergeetachtig is en nog net zo intelligent is als voorheen. Toch is hij erg veranderd. Jurgen is veel serieuzer geworden, gevoeliger en is letterlijk de strijd met zichzelf aangegaan. En wij met elkaar. Want hoewel we altijd samen sterk zijn gebleven, was niet altijd makkelijk. Allerlei therapieën samen en alleen hebben ons door deze periode heen gesleept. Jurgen is zelfs twee jaar intensief behandeld door Heliomare, het centrum voor niet aangeboren hersenletsel. Ik zou niet weten waar we zonder hen hadden moeten beginnen. Inmiddels kunnen we wel zeggen dat we geslaagd zijn. Een aanzoek, bruiloft en (bijna) emigratie verder. Gebeurtenissen die zonder dit ongeluk misschien niet eens hadden plaatsgevonden. Jurgen zei immers nooit te willen trouwen, haha.

En nu verder

We hebben het negatieve kunnen omzetten naar iets positiefs. Onze verhuizing naar Ibiza. Meer naar buiten, meer zon en ruimte voor Jurgen (overigens voor mij, met mijn enorme winterdips, ook geen overbodige luxe). En dat is waar ik zo trots op ben, dat we ondanks alles, juist meer hebben geleerd van elkaar. Dichter bij elkaar zijn gekomen en een droom hebben weten om te zetten naar werkelijkheid.

Ik hoop dat jullie wat hebben gehad aan deze uitleg. Heb je nog vragen? Aarzel niet!

Naar aanleiding van dit verhaal, werd deze blog ook doorgeplaatst op de website van www.hersenletsel-uitleg.nl. Op deze site vind je meer informatie over alles wat maken heeft met niet aangeboren hersenletsel. 

Mijn favoriete quote om Jurgen op te beuren als hij het moeilijk had